Bekleyiş başladı. Bekleyiş , belirsizlik , sınav stresi bütün aileleri aldı. Sınava girecek öğrencilerden sıkça duyduğumuz cümleler ; ya kazanamazsam , aileme ne söylerim , bir daha sınava nasıl hazırlanırım, çevrenin psikolojik baskısı vs derken , bir çok soru işaretleriyle ve bu psikolojik baskıyla öğrencilerin sınava gireceklerini düşünün. Bu süreçte ebeveynler olarak çocuklarımızın yanında olmamız ve kaygı düzeylerini yükseltmememiz gerekiyor. Unutmayalım KAYGI bulaşıcıdır , sizin KAYGINIZ arttıkça çocuğa bulaşacaktır. Peki neler yapmalıyız? Ebevynlerden şu sözleri duyar gibiyim . Ama ben hiç karışmıyorum ki , kaygımı belli etmiyorum , elimizden geleni yapıyoruz gibi sözler duyabiliyoruz. Evet belki sözel anlam da yansıtmayabilirsiniz ama; Dil, beden dili , ses tonu, yüksek sesle yapacağınız hareketleri ve davranışlarınızı kontrol edebelirsiniz. Kesin cümleler kurarak çocuklarınıza ; başarısız olursan çevreye ne deriz? Yada sana güveniyoruz , mutlaka yaparsın gibi kesin sözler söyleyip kaygılarını yükseltmeyin. Diğer arkadaşlarıyla kıyaslama içine girmeyin. Empati kurarak sizi eşiniz veya arkadaşınızın, başkalarının eşi ve arkadaşlarıyla kıyaslaması hoşunuza gider miydi? KAYGI olsun , kaygıyı yok etmeyin ama, belli bir ölçüde tutmaya çalışın. Çocuğunuza onu sevdiğinizi hissettirin. Sınavların onun kişiliğini belirlemediğini , kazansa da kaybetse de, kaybetmenin de kazanmanın da hayatın bir parçası olduğunu, hayatın sonu olmadığını anlatın. EN ÖNEMLİ ŞEYİN ÇOCUĞUNUZ OLDUĞUNU UNUTMAYIN. Sağlıklı ve mutlu bir hafta sizinle olsun.
