Çocuklarımız sayısız psikolojik özellikle doğar ve bu özelliklerin bir kısmı hayatlarına hiç yansımazken, büyük bir kısmı onlar büyüdükçe ortaya çıkar.
Çocukların sahip olduğu özelliklerin ebeveynleriyle doğrudan ilgisi yoktur. Ebevynler, çocukların karakterini, başarılarını ya da başarısızlıklarını belirleyemezler. Çocuklar istediğimiz bilgiyle doldurabileceğimiz boş bir kutu değildir, sadece bizi temsil etmek üzere var olmamışlardır. Ailemizdeki tüm karakterlerin toplamı gibidirler ve ortaya çıkan spesifik özellikleriyle birlikte var olmuşlardır; benim gibi, senin gibi.
Onlar eşsiz birer kombinasyondur aslında, en güzel olasılıkların toplamıdır. Artıları ve eksileriyle, yeterlilikleri, gelişen ve gelişmeye devam eden özellikleriyle var olmaya, kendilerini gerçekleştirmeye çalışırlar.
Biz ebeveynler, çocukları doğru bildiklerimiz ile yetiştirmeye çalışarak tüm sorumluluğu almak yerine, onlara rehberlik etmeli, ilgi ve yetenekleri doğrultusunda hayatlarını kolaylaştırmalı, çocuklarımızın yol göstereni olmalıyız.
Bilinen yollardan gitmek, yeni yollar keşfetmek ya da yeni yollar açmak, seçim çocukların… Bırakalım, bizim rehberliğimizde ve desteğimizi hissederek, ama kendi gözlem ve deneyimleriyle rotalarını oluştursunlar.
Eğitimci Yazar Birsen SEVİL DURSUN
@birsenfenbilimleri
